بررسی تاثیر اصلاح قیر با پلیمر SBR بر حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالت گرم

یکی از خرابی‏های متداول در مخلوط‏های آسفالتی ناشی از تاثیر تخریبی رطوبت بر پیوستگی قیر و چسبندگی قیر-سنگدانه می‏باشد که خرابی رطوبتی نام دارد. روش‏های مختلفی برای بهبود چسبندگی و کاهش حساسیت رطوبتی وجود دارد که یکی از متداول‏ترین آنها اصلاح قیر می‏باشد. در این پژوهش، به بررسی تاثیر استفاده از مواد پلیمری به عنوان اصلاح‌کننده قیر در کاهش خرابی رطوبتی مخلوط‌ آسفالت گرم پرداخته شود. آزمایش بارگذاری تکراری در شرایط خشک و مرطوب به همراه پارامترهای ترمودینامیک بر اساس اندازه‌گیری اجزای انرژی آزاد سطحی قیرها و سنگدانه‌ها بر اساس روش‏های صفحه ویلهِلمی و روش جذب همگانی برای بررسی تاثیر مواد پلیمری استفاده شده‌اند. نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان می‌دهد که استفاده از پلیمر (SBR) Styrene-Butadiene Rubber باعث شده است تا نسبت مدول مرطوب به خشک مخلوط‏های آسفالتی که مقاومت آنها را در برابر خرابی رطوبتی نشان می‏دهد، در همه نمونه‏ها به ویژه در نمونه‌های ساخته‌شده با سنگدانه‌های گرانیتی بهبود یابد. همچنین، پلیمر SBR باعث افزایش در انرژی آزاد پیوستگی و کاهش در انرژی آزادشده سیستم در رخداد عریان‌شدگی شده است که بیانگر کاهش تمایل سیستم برای عریان‌شدگی است. شاخص حساسیت رطوبتی، که درصد سطح سنگدانه‏های در معرض رطوبت است، بر اساس اندازه‏گیری اجزای انرژی آزاد سطحی قیر و سنگدانه و مدول مخلوط آسفالتی در سیکل‏های بارگذاری به دست آمده است. نتایج این شاخص نیز نتایج مشابهی با نسبت مدول خشک به مرطوب را نشان می‏دهد. نتایج این شاخص نشان می‏دهد که SBR باعث کاهش قابل توجه در درصد عریان‏شدگی در نمونه‏های مخلوط آسفالتی کنترل شده است.